دشمنی بنی نضیر (قرآن)یهودیان بنی نضیر به مخالفت و دشمنی با پیامبر اسلام و خداوند برخواستند، و این دشمنی، مجازات و عذاب شدید الهی را به دنبال خواهد داشت که قرآن به آن اشاره می‌کند. ۱ - مخالفت بنی نضیردشمنی و مخالفت بنی نضیر با خدا و رسول، سبب اخراج آنان از مدینه شد. هو الذی اخرج الذین کفروا من اهل الکتـب... «او کسی است که کافران اهل کتاب را در نخستین برخورد (با مسلمانان) از خانه هایشان بیرون راند!» ذلک بانهم شاقوا الله و رسوله و من یشاق الله فان الله شدید العقاب. «این به خاطر آن است که آنها با خدا و رسولش دشمنی کردند و هر کس با خدا دشمنی کند (باید بداند) که خدا مجازات شدیدی دارد.» ۱.۱ - مشاقه با خدا و رسولکلمه" مشاقة" به معنای مخالفت از روی دشمنی است. و اشاره با کلمه" ذلک" به همان مساله بیرون راندن بنی النضیر، و استحقاق عذاب آنان در صورت عدم جلاء است. در این آیه شریفه نخست مشاقه با خدا و رسول را ذکر نموده، سپس خصوص مشاقه با خدا را آورده، و این اشاره است به اینکه مخالفت با رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم هم مخالفت با خداست. ۱.۲ - دشمنی با خدا و رسول" شاقوا" از ماده" شقاق" در اصل به معنی شکاف و جدایی میان دو چیز است، و از آنجا که همیشه دشمن در طرف مقابل قرار می گیرد و خود را جدا می سازد به عمل او" شقاق" می گویند. عین همین آیه با تفاوت بسیار جزئی در سوره انفال آیه ۱۳ بعد از داستان جنگ بدر و در هم شکسته شدن مشرکان آمده است که بیانگر عمومیت محتوای آن از هر نظر است. قابل توجه اینکه: در آغاز آیه دشمنی با خدا و رسول را مطرح می کند و در ذیل آیه تنها سخن از دشمنی با خدا است، اشاره به اینکه دشمنی با رسول خدا ص نیز با دشمنی خدا یکی است و از هم جدا نیست. ۲ - پانویس
۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۴۵۲، برگرفته از مقاله «دشمنی بنی نضیر». |